Żadnej refleksji po tej tragedii nie będzie. Winni są oni!

Nie zastygła jeszcze ziemia nad urną z prochami prezydenta Pawła Adamowicza, a już z wiatrem zdołały ulecieć wszystkie piękne słowa o potrzebie pojednania, zmiany języka w politycznej debacie, „resetu” wzajemnych relacji. Zabójstwo prezydenta Gdańska wstrząsnęło Polską. Niestety, na krótko. Już nazajutrz rządowa telewizja w nawiązaniu do „mowy nienawiści” pokazała przykłady - wyłącznie opozycyjnych polityków i... Jerzego Owsiaka. To Polaków rozjuszyło, bo wszyscy pamiętają „zdradzieckie mordy” pewnego szeregowego posła i mowę miłości w wykonaniu posłanki - profesora i faceta w futrze z jenotów. Tuż po pogrzebie Adamowicza zapytany o przesłanie z homilii, nawołujące do porzucenia pogardy, oskarżania innych i nienawiści Grzegorz Schetyna odpowiedział „To wezwanie do tych, którzy spowodowali tę sytuację, oni powinni to usłyszeć” , co wprawiło w osłupienie nawet dziennikarzy TVN. Prawicowe media szeroką garścią czerpią cytaty z ohydnych wypowiedzi polityków Platformy. Te sprzyjające opozycji - polityków PiS. Nikomu nie zabrakło, bo mamy tego na pęczki. Już zaczęto roztrząsać zgrzyty podczas pogrzebu. Że Donald Tusk siedział w pierwszej ławce w kościele, a prezydent Duda w piątym rzędzie. Jedni przypominają, jak Pawła Adamowicza krytykował PiS, inni - jak PO. O co go oskarżano. Zasada Chilona „De mortuis aut bene, aut nihil” po 2500 latach przestała widocznie obowiązywać. Ci ze świecznika - tu trzeba oddać sprawiedliwość, zgodnie nawołują do poprawy obyczajów, marzy im się Polska - Kraina Łagodności. Takich apeli było mnóstwo. Od sfer rządowych po samorządowe. Ani razu nie padło słowo „przepraszam”. Nie wydusił tego z siebie żaden z liderów opozycji, „mea culpa” nie wyznał publicznie się żaden z regularnych gości katolickiego radia. Wyjątkiem jest Paweł Kukiz. Fakt, że zachował się przyzwoicie tłumaczy, dlaczego jest tak kiepskim politykiem.