Gorączka złota w Europie

Do odkrycia pierwszych złóż złota w Australii doszło w 1851 roku w Bathurst w Nowej Południowej Walii. Wydarzenie to zapoczątkowało australijską gorączkę złota. Setki tysięcy poszukiwaczy z różnych zakątków świata – Wielkiej Brytanii, Polski, Niemiec, a nawet Kalifornii szukało szczęścia i na nowo zdefiniowało tożsamość narodową Australii.

Z kolei wydobycie szlachetnego kruszcu na terenach Europy Środkowej i Wschodniej ma zdecydowanie dłuższą historię, która sięga czasów neolitu. Europejska gorączka złota swoje pierwsze apogeum osiągnęła w czasach Imperium Rzymskiego, a działalność wydobywcza była kontynuowana w średniowieczu i renesansie. Godne uwagi obszary wydobycia złota obejmowały Transylwanię w północno-zachodniej Rumunii i Bohemę – jedną z trzech historycznych ziem czeskich, wchodzącą wraz z Morawami i Śląskiem Czeskim w skład dzisiejszej Republiki Czeskiej.

Od momentu odkrycia kruszcu, Australia jest głównym światowym producentem złota z dużymi, bogatymi złożami położonymi głównie w Wiktorii i Australii Zachodniej z regionem Kalgoorlie nazywanym Złotą Milą, produkującym znaczne ilości tego drogocennego metalu.

Europa Środkowo-Wschodnia nie jest powszechnie znana z działalności wydobywczej w porównaniu z innymi regionami, takimi jak właśnie Australia, Afryka czy części Ameryki Północnej i Południowej. Chociaż region ten ma długą historię pozyskiwania kruszcu, to niektóre kraje mają dość ograniczone rezerwy, a wydobycie koncentruje się na mniejszych, wysokiej jakości złożach i operacjach na małą skalę. Kraje, które w przeszłości posiadały znane złotonośne tereny, to Rumunia (projekt Roșia Montană), Bułgaria (kopalnia Chelopech i projekt Krumovgrad Gold), Serbia (górna strefa Cukaru Peki), Węgry (region Bánát) i Słowacja (Kremnica).

Podczas australijskiej gorączki złota większość wydobycia prowadzono przy użyciu technik górnictwa aluwialnego (złoża aluwialne to złoża osadowe, powstałe z materiału naniesionego przez cieki wodne). Górnicy wydobywali cząstki złota z rzek i strumieni za pomocą patelni lub prostego sprzętu, takiego jak śluzy. Wraz ze wzrostem zainteresowania poszukiwaniami kruszcu, stosowano również bardziej zaawansowane techniki, takie jak wydobycie głębinowe i hydrauliczne.

Z kolei w Europie Środkowo-Wschodniej przy pozyskiwaniu złota stosowano różne techniki w zależności od warunków geologicznych. Powszechne były podziemne metody wydobywcze, takie jak górnictwo sztolniowe i szybowe. Ponadto stosowano również metody odkrywkowe polegające na wydobywaniu złota ze złóż aluwialnych.

Gorączka złota w Australii odegrała znaczącą rolę w rozwoju kraju, prowadząc do tego, że osady górnicze szybko przekształciły się w tętniące życiem miasta. Tymczasem w Europie Środkowej i Wschodniej miasta i regiony górnicze przeżywały swój największy rozwój gospodarczy w okresach aktywnego wydobycia.

Wydobycie złota nadal jest znaczącą gałęzią przemysłu w Australii, która jest jednym z najważniejszych jego producentów na świecie, a główne operacje wydobywcze koncentrują się w Australii Zachodniej, Queensland i Nowej Południowej Walii.

Europejska produkcja kruszcu od lat podlega wahaniom. Podczas gdy niektóre operacje wydobywcze są kontynuowane w krajach takich jak Serbia, Macedonia i Bułgaria, ogólny poziom jego pozyskiwania jest znacznie niższy niż na antypodach i w innych rejonach świata.

Jeśli poczuliście już gorączkę złota, to kanał Polsat Viasat Explore zaprasza na kolejną odsłonę serii „Australijscy poszukiwacze złota” - po dwa nowe odcinki w poniedziałki od 21:00.

Więcej o kanale: https://viasatexplore.pl oraz https://www.facebook.com/ViasatExplorePL