Młodzi Polacy wyprowadzają się od rodziców ponad dwa lata później niż wynosi średnia unijna. Najgorzej w tej kwestii radzą sobie Chorwaci

To jak długo dzieci mieszkają z rodzicami, jest odzwierciedleniem zamożności danego kraju i możliwości stwarzanych młodym ludziom. W większości państw północnej i zachodniej Europy młodzi opuszczają dom rodzinny mając nieco ponad dwadzieścia lat. Natomiast w krajach na południu i wschodzie ta średnia jest zdecydowanie wyższa i oscyluje wokół trzydziestki.

– Istnieje zależność między stopniem rozwoju danego kraju a szybszym usamodzielnianiem się młodych ludzi. Wynika to wprost z kosztów samodzielnego mieszkania. Tam, gdzie młodzi mogą łatwo znaleźć pracę, dostają wysokie stypendia czy mają wsparcie od rodziców szybciej wyprowadzają się z domu – mówi Krzysztof Inglot, założyciel Personnel Service, ekspert rynku pracy i wskazuje takie miejsca jak np. Finlandia, Szwecja czy Dania.

Na drugim biegunie ekspert wymienia takie kraje jak Chorwacja, Słowacja, Grecja czy Bułgaria, gdzie ten proces trwa dłużej i młodzi mają w momencie opuszczenia rodzinnego domu więcej niż 30 lat. – To oznacza, że tych dorosłych już ludzi nie stać do tego czasu na samodzielność – zauważa.

Jak wynika z danych Eurostatu, Chorwacja, Słowacja, Grecja, Bułgaria, Hiszpania, Malta i Włochy – to w tych krajach młodzi ludzie wyprowadzają się najpóźniej, bo mając trzydzieści lub więcej lat.
Patrząc szczegółowo wygląda to następująco:

• 33,4 lata w Chorwacji,
• 30,8 lat w Słowacji,
• 30,7 lat w Grecji,
• 30,3 lata w Bułgarii oraz Hiszpanii,
• 30,1 na Malcie ,
• 30 we Włoszech.

W niemal wszystkich tych krajach sytuacja w 2022 roku jest gorsza niż przed pandemią. Jedynym wyjątkiem są Włochy, gdzie młodzi wyprowadzali się w 2019 roku mając 30,1 lat, a teraz jest to równo 30 lat. Największa różnica dotyczy Chorwacji. Młodzi ludzie w 2022 roku wyfruwali z gniazda mając ponad 33 lata, a przed pandemią było to 31,8 lat.

W zestawieniu znajduje się w sumie siedem krajów, w których opuszczanie domu rodzinnego zajmuje 30 lat lub więcej. Następnie w kolejności są Portugalia (29,7 lat), Słowenia (29,4 lat) oraz Polska (28,9 lat).

W naszym kraju, podobnie jak w wielu innych, pandemia sporo zmieniła w kwestii wyprowadzania się od rodziców. W 2019 roku młodzi Polacy szli na swoje mając 27,4 lata. Teraz jest to o 1,5 roku dłużej. W 2022 roku młodzi usamodzielniali się mając niemal 29 lat. Co warto zauważyć, Polska zamyka dziesiątkę krajów, w których proces wyprowadzki z domu rodzinnego trwa najdłużej.

Na przeciwnym biegunie zestawienia, czyli krajów, w których młodzi szybko opuszczają rodziców, znajdują się:

• Finlandia (21,3 lata),
• Szwecja (21,4 lata),
• Dania (21,7 lat),
• Estonia (22,7 lat).

Z danych Eurostatu wynika, że w krajach UE mężczyźni opuszczają gospodarstwa domowe później niż kobiety – średnio po 27,3 latach vs. 25,4 lat u kobiet. Tendencja ta jest widoczna we wszystkich krajach.

Największe różnice między płciami stwierdzono w Rumunii, gdzie młodzi mężczyźni wyprowadzali się z domu rodzinnego w wieku 29,9 lat, a kobiety w wieku 25,4 lat, a następnie w Bułgarii, gdzie mężczyźni wyfruwali z gniazda w wieku 32,3 lat, a kobiety 28,2 lat (różnica wynosi 4,1 lat). W Polsce mężczyźni wyprowadzają się z domu rodzinnego mając 29,9 lat, a kobiety 27,8 lat.

– Różnica między płciami jest bardziej wyraźna w tych państwach, w których młodzi ludzie opuszczali dom rodzinny później. Natomiast tam, gdzie wyprowadzka od rodziców jest wcześniejsza, mężczyźni i kobiety robią to w podobnym wieku – zauważa Inglot i dodaje, że powiązane z finansami i tradycją.

– W bardziej tradycjonalistycznych krajach mamy większe przywiązanie do rodzinnego życia. Młodzi wyprowadzają się dopiero, gdy wejdą w poważny związek, chcą założyć własną rodzinę – podsumowuje.