30 lipca - Międzynarodowy Dzień Sernika. Tego nie wiecie o serniku - najpopularniejszym cieście świata!

Historia sernika jest długa i bardzo interesująca. Pierwsze wzmianki o tym przysmaku sięgają czasów starożytnych. Wypieki wykonane z sera znane były już w starożytności. Około 350 roku przed naszą erą deser plakous został po raz pierwszy wspomniany przez Archestratusa jako potrawa podawana wraz z suszonymi owocami i orzechami. W Grecji przysmakiem tym częstowano zwycięzców Igrzysk Olimpijskich a jeden z pierwszych przepisów na sernik spisał Marek Porcjusz Katon. Sernik był ulubionym przysmakiem Henryka VIII Tudora, XVI-wiecznego władcy Anglii. Wykonanie ulubionego sernika Henryka VIII Tudora polegało na moczeniu sera, pociętego na niewielkie kawałki, w mleku z dodatkiem mąki, jajek i cukru, przez 3 godziny.

Obecność sernika na rodzimych stołach zawdzięczamy królowi Janowi III Sobieskiemu. Sprowadził go wracając z odsieczy wiedeńskiej. I tak sernik zawitał do nadwiślańskiego kraju i otrzymał nazwę - sernik wiedeński. W pierwszej kolejności podbił serca mieszkańców i zawładnął podniebieniami mieszkańców Krakowa. Ci zaś ozdobili sernik charakterystyczną kratką i nadali nazwę - sernik krakowski.

Obecnie sernik jest uznany za najpopularniejsze ciasto świata. Szacuje się, że powstało około 1000 odmian sernika. Właściwie każdy kraj może się poszczycić swoją odmianą sernika. Różnice między nimi polegają na rodzaju użytego sera, dodatków, obecnością spodu lub jego brakiem. Podawany jest zarówno na zimno, jak i na ciepło. Pieczony a nawet smażony. Jeno jest pewne sernik nigdy nie powstanie bez podstawowych składników do których zaliczamy: ser, jajka, cukier, masło, mąkę pszenna, sól, proszek do pieczenia oraz cukier waniliowy lub inny aromat. Są także serniki do których zamiast mąki (spoiwa) dodawane są gotowane ziemniaki. A ser jaki dodajemy do sernika musi być tłusty, wtedy uzyskamy "mokry sernik". A czym się różnią najpopularniejsze odmiany sernika? Zajrzyjcie do naszej galerii. Tam znajdziecie odpowiedź.