W systemie opieki zdrowotnej brakuje nawet 125 mld zł rocznie. To wina luki ubezpieczeniowej, która obejmuje coraz więcej obszarów

Jeśli połączymy braki finansowe w systemie opieki zdrowotnej sięgające 125 mld zł rocznie z luką emerytalną, którą eksperci szacują już na 75 mld zł, to kwota niedoubezpieczenia stanowi ponad 1/4 budżetu państwa – zauważają eksperci PIU. To łącznie więcej niż szacowany na 2022 r. rekordowy podatek inflacyjny (150 mld zł), który zapłacili Polacy w następstwie szalejącej drożyzny i rosnących kosztów utrzymania. Jak wygląda zabezpieczenie innych obszarów życia w Polsce?

Porównanie luki ubezpieczeniowej wartej 200 mld zł rocznie z podatkiem inflacyjnym z 2022 r. dobrze obrazuje problem, w jakim znalazła się Polska.

Dla jasności warto wyjaśnić, że podatek inflacyjny to kwota, o jaką wskutek inflacji skurczyła się realna wartość zasobów pieniężnych i oszczędności posiadanych przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa w postaci gotówki i depozytów w bankach. Według ostrożnych wyliczeń ekonomistów zajmujących się statystyką, w tym dr Stanisława Kluzy ze Szkoły Głównej Handlowej, podatek inflacyjny w rekordowym 2022 r. kształtował się na rekordowym poziomie 150 mld zł. O ile jedna podatek inflacyjny doskonale obrazuje, ile ludzie tracą z powodu rosnących cen, to luka ubezpieczeniowa jest papierkiem lakmusowym rosnących deficytów polityki społecznej państwa.

– Na potrzeby szacunku luki ubezpieczeniowej w zdrowiu oraz luki emerytalnej stworzyliśmy zaawansowane modele matematyczne pozwalające na rzetelną analizę problemu. Do analizy systemów ochrony zdrowia wykorzystaliśmy ponad 20 zmiennych charakteryzujących systemy ochrony zdrowia 26 państw w Europie w ciągu trzech lat – mówi Marcin Krzykowski, partner firmy doradztwa aktuarialnego Milliman, która opracowała raport na zlecenie PIU.

Opracowany przez PIU we współpracy z Milliman Polska Raport „Polacy i ryzyko – jak się ubezpieczamy? Luka ubezpieczeniowa w Polsce”, powstał, by lepiej zrozumieć to groźne zjawisko.

– W naszym raporcie lukę definiujemy jako wszelkie straty finansowe, ponoszone w związku z zajściem określonych zdarzeń, które nie zostały zabezpieczone przez ubezpieczenia w systemie zarówno prywatnym, jak i publicznym. Należą do nich m.in. utrata zdrowia, dochodów, przejście na emeryturę czy straty w majątku – wyjaśnia Jan Grzegorz Prądzyński, prezes zarządu PIU.

Wnioski płynące z raportu wskazują, że niedoubezpieczenie dla osób przechodzących na emeryturę w 2023 r. wyniosło 75 mld zł. Dla kolejnych roczników luka będzie coraz większa. Z kolei w sektorze opieki zdrowotnej brakuje środków na poziomie od 100 do 125 mld zł rocznie, by zbliżyć nas do systemów opieki zdrowotnej uważanych za najlepsze i najbardziej efektywne – takich, jak w Szwajcarii, Holandii, Francji, Niemczech czy krajach skandynawskich.

W zwiększeniu finansowania profilaktyki, diagnostyki czy efektywnym prowadzeniu pacjenta z powodzeniem mogą uczestniczyć prywatne ubezpieczenia zdrowotne. Branża od dawna postuluje o włączenie ich do publicznego systemu ochrony zdrowia – zwracają uwagę twórcy raportu.

Jeśli ktoś zastanawia się, jaką poduszkę finansową trzeba zapewnić rodzinie na wypadek śmierci głównego jej żywiciela, eksperci PIU mają przygotowaną odpowiedź.

Zakładając średnie wartości wynagrodzenia zadłużenia i oszczędności Polaków, przeciętna suma ubezpieczenia na wypadek śmierci powinna wynosić ok. 330 tys. zł. Środki te powinny odpowiadać co najmniej trzyletniemu wynagrodzeniu zmarłej osoby powiększone o łączną wartość zobowiązań kredytowych – twierdzą eksperci ubezpieczeniowi.

Według autorów raportu suma ubezpieczenia nie powinna być jednak niższa niż wysokość pozostawianych zobowiązań, a także powinna zapewniać możliwość utrzymania się rodziny przez kilkanaście miesięcy do nawet kilku lat, w zależności od możliwości zarobkowych głównego żywiciela rodziny. To jednak nie wszystko: w przypadku poważnego zachorowania, kwota świadczenia powinna pozwolić na pokrycie dodatkowych kosztów leczenia, rehabilitacji czy też zmiany pracy na mniej obciążającą – zauważają specjaliści.

Danie PIU wskazują, że w sektorze gospodarstw domowych ubezpieczonych jest średnio tylko 49 proc. nieruchomości. Zabezpieczenie finansowe budynków jednorodzinnych jest bardziej powszechne niż budynków wielorodzinnych – odpowiednio 72 proc. w stosunku do 40 proc.

Istotną składową luki ubezpieczeniowej w ubezpieczeniach majątkowych stanowią szkody katastroficzne. Dotyczą one zarówno nieruchomości, jak i mienia gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw. Szwajcarski ubezpieczyciel Swiss Re obliczył lukę ubezpieczeniową dla Polski w zabezpieczeniu katastrof naturalnych w 2022 r. na poziomie 300 mln dolarów, czyli około 1,3 mld zł.

Anna Remża ekspert z zakresu indywidualnych ubezpieczeń na życie, oceniając raportu PIU podkreśla, że luka ubezpieczeniowa w Polsce jeszcze przez długie lata będzie nieproporcjonalnie duża w porównaniu z innymi krajami europejskimi czy z USA. Odnosi się jednak przede wszystkim do niewielkiej aktywności Polaków w kwestii kupowania polis.

– Składa się na to co najmniej kilka przyczyn: brak edukacji w tym zakresie, brak tradycji rodzinnych, niska samoświadomość, jaką rolę spełniają ubezpieczenia i „hura optymizm”, że jakoś to będzie – wylicza pani ekspert.

Remża wrzuca też kamyczek do ogródka samych ubezpieczycieli, wskazując, także na złe doświadczenia z przeszłości, takie jak nierzetelny albo niekompetentny agent, który wprowadził klienta w błąd.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Strefę Biznesu codziennie. Obserwuj StrefaBiznesu.pl!